Limburgers worden Nederlanders? is de titel van een artikel van Ann Marynissen in het periodiek Taal & Tongval themanr. 17 (2004), p. 64-85.
De provincie Limburg, een gebied met een turbulente politieke geschiedenis, was in de 19e eeuw een gemengd taalgebied waar drie talen met elkaar om voorrang streden: Nederlands, Frans en Duits.
De positie van het Frans werd in de 19e eeuw in de westelijke helft van de provincie versterkt, met de stad Maastricht als exponent.
Minder bekend is, dat ook het Duits als taal gebruikt werd. Het Duits speelde tot ver in de 19e eeuw naast het Nederlands een belangrijke rol in een aantal maatschappelijke kringen, vooral in het zuidoostelijke deel van de provincie dat in economisch en sociaal-cultureel opzicht gericht was op het aangrenzende Rijnland.
Pas in het begin van de 20e eeuw, bijna een eeuw nadat Limburg deel was gaan uitmaken van de Nederlandse staat, kwam er een einde aan deze tweetalige situatie.
Het artikel laat zien hoe het Duits dat in Limburg werd gebruikt, werd teruggedrongen en uiteindelijk volledig vervangen door het Nederlands. Het artikel legt ook uit hoe dit proces zich verhoudt tot de moeizame integratie van de Limburgers in de Nederlandse staat en de moeilijke vorming van een Nederlandse identiteit in de meest zuidelijke provincie.
=============
Bovenstaande inleiding is een vrije vertaling van de Duitse (!) samenvatting van het verder Nederlandse artikel.
=============
